Weekend Mindo

Nou vrijdag gingen wij weg. Met de bus van kwart voor 4 maar hij vertrok pas om 4 uur. Omdat er blijkbaar veel gezeur was over een oud vrouwtje wat nog in de bus wilde.
Om 4 uur vertrok de bus dus.
Op sommige momenten dan dacht je dat de bus de heling niet zou halen.
De bus maakte ook meer lawaai dan een andere bus zou doen.
Na een tijdje dachten wij dat we er bijna waren.
Maar nee hoor. Allemaal bochten enzovoorts.
De omgeving was wel helemaal groen.
Echt heerlijk.
Om 6 uur waren we daar.
Toen we uitstapten wilden wij gelijk een kaartje terugkopen voor zondag naar Quito. Maar toen bleek dat we pas de volgende dag om 10 uur de kaartjes konden halen.
Daarna moesten wij de weg naar het hostal weten Cabañas Bambusa.
Er kwam een man naar ons toe die ons wel wilde brengen hij vroeg of we wilden lopen of met de taxi wilden.
Wij wilden natuurlijk lopen. Het was toch wel een lang stuk (in ieder geval leek het daarop.)
Wat bleek die man die naar ons toe kwam was de hostaleigenaar.
Het zag er mooi en fris uit.
Ik ging met Ankie op een kamer liggen aangezien wij samen een tas deelden. Dan is het natuurlijk wel handig.
Lekker opgefrist. En toen na een tijdje gevraagd of de hostaleigenaar een taxi voor ons wilde bellen.
Dat deed hij maar we moesten met zijn vijven in de achterbak. Daphne, Linda, Paula en Ankie. We hadden 1 paraplu om ons droog te houden want het regende.Heerlijk gegeten na het eten weer terug. De taxi had op ons gewacht.
Toen gelijk gaan slapen.
De volgende dag vroeg op lekker douchen en ontbijten.
Na het ontbijt had de hostaleigenaar een taxi geregeld naar de watervallen toe.
Het was eeh hobbelige weg dus we waren blij met de taxi. Met de taxi was het ook 20 minuten naar boven toe.
Toen we aankwamen bleek dat we nog een stuk naar beneden moesten afdalen. Het was wel eng want erg ligt daar dan zand en dan heb je dikke boomstronken die als traptreden moeten voorstellen.
Een paar keer moest je je gewoon vasthouden aan een touw die aan de zijkant hing. Daar waren wij wel blij mee. Omdat we anders echt wel naar beneden waren gegleden.
Toen dachten wij we zijn er maar nee hoor. We moesten een houten bruggetje overlopen heel wiebelig dus gingen wij ook om de beurten het bruggetje over. Het bruggetje hing 3 meter boven het water en het water was ook niet zo diep er lagen dan ook veel keien,rotsen en stenen daar beneden.
Na een tijdje moesten wij een oud vrouwtje toegang betalen.
Toen nog een stukje naar beneden toe. En uiteindelijk waren wij er.
Het was daar wel heel mooi. Sommigen hebben gezwommen en moesten daarvoor een eng laddertje vanaf. En de rest heeft lekker gerelaxed en genoten van de omgeving. Na een tijdje zijn we teruggegaan. De klim naar boven was echt zwaar ik raakte buiten adem en Daphne ook. En ook nog wel een paar anderen. We hebben dan ook veel tussenstops gemaakt. Maar het leek wel alsof wij toch wel sneller boven waren. Boven aangekomen even bijgekomen en toen heeft Linda een taxi geregeld naar benenden. We zaten in een krakkemikkeg. Wagentje toen we beneden kwamen had iedereen ook last van haar kont.
Eerst heerlijk gerelaxed. En toen zijn we gaan lopen naar het dorpje en hebben we pizza als lunch gegeten.
Daarna terug naar het hostal en lekker gepooled. WE zagen ook dat ze pannekoeken maakten dus om 8 uur hebben we heerlijke pannenkoeken gegeten.
En toen heb ik nog met Ankie, Paula, Daphne en Lisette gerummickupt.
Daarna zijn we nog even gaan kletsen en na een tijdje gaan slapen.
De volgende dag (zondag) op half 9 op.
Nienke had iedereen weer wakker gemaakt omdat niemand verder een wekker meehad.
Heerlijk ontbeten roerbakei. Echt wel lekker.
En toen zijn we gaan lopen naar de vlindertuin. Na ongeveer een half uur lopen dachten wij dat we er waren maar een man die zei dat we nog verder moesten lopen.
Dus wij maar doen. Uiteindelijk kwamen wij wel bij een tuin uit maar dat bleek een vogeltuin te zijn.
Dat wilden wij dus niet zien. Toen zei iemand dat er in de buurt een waterval was. Dus wij daarheen. We moesten eerst om de beurt in een gammel bakje zitten. En toen werden we overgetrokken naar de andere kant van de rivier.
Daar aangekomen moesten we een stuk lopen, het lopen ging over in klimmen. En dat was wel eng ik liep dan ook op mijn pumps. Het was dan ook modderig en je moest echt klimmen.
Na een tijdje kwam een bord met nog 800 meter. Toen zijn ook een aantal mensen terug gegaan. Daphne, Lisette, Angela, Linda en ik. Zijn toen doorgegaan naar boven. Ik ging niet terug omdat dat te gevaarlijk was. En ik bang was dat ik echt zou gaan vallen. Dat risico wilde ik niet nemen.
Onderweg begon het te regenen. Wel lekker want we hadden het warm.
Na een tijdje waren wij boven wij allemaal opgelucht totdat wij erachter kwamen dat we er gister ook al waren geweest. We kwamen op het punt uit waar de taxi ons had afgezet. Echt balen natuurlijk.
Dit hadden we niet verwacht.
We hebben hier natuurlijk ook wel om zitten lachen.
Linda was ook zo blij. En toen ging ze zo onderuit. Het was daar dan ook erg modderig. Gelijk water gekocht. En met de taxi naar beneden.
Bij het hostal aangekomen ons opgefrist en omgekleed. En gewacht totdat de rest zou komen.
Gelukkig kwam de rest na een tijdje.
Wij allemaal dolblij dat niemand iets had. En dat iedereen gewoon nog leefden. Want we hoorden dat het echt heel gevaarlijk was de tocht naar beneden.
Gelijk geld ingezameld om de rekening te betalen we moesten maar 16 dollar per persoon te betalen.
Toen gelijk naar het dorpje. En pizza besteld. Het duurde veel te lang voordat we pizza kregen. Dus wij aangeven dat het moest opschieten want de bus vertrok om 3 uur. En het was al 5 voor 3.
Toen na een tijdje gingen al een paar naar de bus. Gelukkig maar anders hadden we de bus gemist.
Ze moesten echt voor de bus staan want die man wilde al wegrijden. Gelukkig kwam de rest er al snel aan.
Toen in de bus bleek dat we twee plaatsen te kort kwamen. Dus ik naar de man van de bus toe. En toen heeft hij dat dus geregeld gelukkig.
Nu konden marlinde en ik zitten en onze pizza's opeten.
We waren om 5 uur weer terug. Uitgeput en onder muggenbulten.